Ang laman ng tao ay ginawang tiwali ni Satanas, at lubusang binulag, at matinding napinsala. Ang pinaka-pangunahing dahilan kung bakit gumagawa ang Diyos nang personal sa katawang-tao ay dahil ang layon ng Kanyang pagliligtas ay ang tao, na galing sa katawan, at dahil si Satanas ay gumagamit din ng katawan ng tao upang abalahin ang gawain ng Diyos. Ang paglaban kay Satanas ang talagang gawaing panlulupig sa tao, at kasabay nito, ang tao din ang layon ng kaligtasan ng Diyos. Sa ganitong paraan, ang gawain ng Diyos na nagkatawang-tao ay napakahalaga. Ginawang tiwali ni Satanas ang laman ng tao, at ang tao ay naging sagisag ni Satanas, at naging layon upang talunin ng Diyos.
Sa ganitong paraan, ang gawain ng pakikipaglaban kay Satanas at pagliligtas sa buong sangkatauhan ay nangyayari sa lupa, at ang Diyos ay dapat maging tao upang gawin ang paglaban kay Satanas. Ito ang gawain na sukdulang praktikal. Kapag ang Diyos ay gumagana sa katawang-tao, Siya ay aktuwal na nakikipaglaban kay Satanas sa katawang-tao. Kapag Siya ay gumagana sa katawang-tao, ginagawa Niya ang Kanyang gawain sa espirituwal na kaharian, at ginagawa nang buo ang Kanyang gawain sa espirituwal na kahariang tunay sa lupa. Ang tanging nalupig ay ang tao, kung sino ang hindi masunurin sa Kanya, ang natalo ay ang pinakalarawan ni Satanas (siyempre, ito ay tao rin), na nakikipag-alitan sa Kanya, at ang nailigtas sa dakong huli ay ang tao rin. Sa ganitong paraan, ito ay mas kinakailangan para sa Kanya upang maging isang tao na may panlabas na anyo ng isang nilalang, upang Siya ay may kakayahang gumawa ng tunay na pakikipaglaban kay Satanas, panlulupig sa tao, na suwail sa Kanya at nagmamay-ari ng parehong panlabas na anyo katulad ng sa Kanya, at pagliligtas sa tao, na may parehong panlabas na anyo gaya Niya at napinsala ni Satanas. Ang Kanyang kaaway ay ang tao, ang pakay ng Kanyang paglupig ay tao, at ang layon ng Kanyang pagliligtas ay ang tao, na nilikha Niya. Kaya Siya ay dapat maging tao, at sa ganitong paraan, ang Kanyang gawain ay nagiging mas madali. Magagawa Niyang talunin si Satanas at lupigin ang sangkatauhan, at, higit pa rito, ay may kakayahan upang iligtas ang sangkatauhan. Kahit na ang katawang-taong ito ay karaniwan at tunay, Siya ay hindi pangkaraniwang katawang-tao: Siya ay hindi katawang-tao lamang na katulad ng sa tao, ngunit katawang-tao na parehong sa tao at sa Diyos. Ito ang Kanyang pagkakaiba sa tao, at ito ay ang tatak ng pagkakakilanlan ng Diyos. Tanging ang katawang-tao na tulad nito ang maaaring gumawa ng mga gawaing Kanyang mga ninanais na gawin, at matupad ang ministeryo ng Diyos sa katawang-tao, at ganap na magawang ganap ang Kanyang gawain sa gitna ng mga tao. Samakatwid kung hindi ganoon, ang Kanyang gawain sa gitna ng mga tao ay palaging magiging hungkag at may kapintasan. Kahit na ang Diyos ay maaaring gawin ang pakikipaglaban sa espiritu ni Satanas at lumitaw na matagumpay, ang lumang disposisyon ng tiwaling tao ay maaaring hindi malutas kailanman, at lahat ng mga suwail sa Kanya at sumalungat sa Kanya ay hindi kailanman tunay na maging sakop ng Kanyang dominyon, na ang ibig sabihin, hindi Niya kailanman maaaring lupigin ang sangkatauhan, at hindi kailanman maaaring makamtan ang buong sangkatauhan. Kung ang Kanyang gawain sa lupa ay hindi maaaring malutas, kung ganoon ang Kanyang pamamahala ay hindi na madadala sa katapusan, at ang buong sangkatauhan ay hindi maaaring pumasok sa kapahingahan. Kung hindi maaaring pumasok sa kapahingahan ang Diyos kasama ang lahat ng Kanyang mga nilikha, kung ganoon ay walang kalalabasan ang naturang gawaing pamamahala, at ang kaluwalhatian ng Diyos dahil dito ay mawawala. Kahit ang Kanyang katawang-tao ay walang awtoridad, ang gawain na Kanyang ginagawa ay makakamit ang epekto nito. Ito ay ang hindi maiiwasang direksyon ng Kanyang gawain. Hindi alintana kung ang Kanyang katawang-tao ay nagtataglay ng awtoridad o wala, hangga’t kaya Niyang gawin ang gawain ng Diyos Mismo, sa gayon ay Siya ang Diyos Mismo. Hindi alintana kung gaano karaniwan o ordinaryo ang katawang-tao na ito, maaari Niyang gawin ang gawain na dapat Niyang gawin, dahil ang katawang-tao na ito ay Diyos at hindi katawang-tao lamang ng isang tao. Ang dahilan na magagawa ng katawang-taong ito ang gawain na hindi kaya ng tao ay sapagka’t ang Kanyang panloob na sangkap ay hindi katulad ng sa sinumang tao, at ang dahilan na kaya Niyang iligtas ang tao ay sapagkat ang Kanyang pagkakakilanlan ay naiiba mula sa sinumang tao. Ang katawang-tao na ito ay napakahalaga sa sangkatauhan sapagka’t Siya ay tao at lalong higit ay Diyos, sapagka’t maaari Niyang gawin ang mga gawain na hindi kaya ng ordinaryong katawan ng tao, at dahil maaari Siyang magligtas ng tiwaling tao, na naninirahan kasama Niya sa lupa. Bagama’t Siya ay kapareho sa tao, ang nagkatawang-taong Diyos ay mas mahalaga sa sangkatauhan kaysa sa sinumang tao na may halaga, dahil nagagawa Niya ang gawain na hindi magagawa ng Espiritu ng Diyos, mas mayroong kakayahang magpatotoo kaysa sa Espiritu ng Diyos upang magpatotoo sa Diyos Mismo, at mas mayroong kakayahan kaysa sa Espiritu ng Diyos upang lubos na makamtan ang sangkatauhan. Bilang resulta, kahit na ang katawang-tao na ito ay karaniwan at ordinaryo, ang Kanyang ambag sa sangkatauhan at ang Kanyang kahalagahan sa pag-iral ng sangkatauhan ay lubos na ginagawa Siyang napakahalaga, at ang tunay na halaga at kabuluhan ng katawang-tao na ito ay hindi masukat ng sinumang tao. Kahit na ang katawang-tao na ito ay hindi maaaring direktang puksain si Satanas, maaari Niyang gamitin ang Kanyang gawain upang lupigin ang sangkatauhan at talunin si Satanas, at gawin si Satanas na lubos na sumailalim sa Kanyang dominyon. Sapagka’t ang Diyos ay nagkatawang-tao kaya Niyang talunin si Satanas at kayang iligtas ang sangkatauhan. Hindi Niya direktang pupuksain si Satanas, ngunit naging katawang-tao upang gawin ang gawain na lupigin ang sangkatauhan, na ginawang tiwali ni Satanas. Sa ganitong paraan, mas mahusay Niyang magagawang magpatotoo sa Sarili Niya sa gitna ng mga nilalang, at mas mahusay na magagawang iligtas ang tiwaling tao. Ang pagkalupig ng nagkatawang-taong Diyos kay Satanas ay magdudulot ng mas malaking patotoo, at ito ay mas mapanghikayat, kaysa sa direktang pagkapuksa ni Satanas sa pamamagitan ng Espiritu ng Diyos. Ang Diyos na nagkatawang-tao ay mas kayang magawang tumulong sa tao para kilalanin ang Maylalang, at mas kayang magpatotoo sa Sarili Niya sa gitna ng mga nilalang.
Hinango mula sa “Ang Tiwaling Sangkatauhan ang Mas Nangangailangan ng Pagliligtas ng Diyos na Nagkatawang-tao”
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento